‘Kind, ik hou (niet) van jou’ beschrijft op openhartige wijze het verhaal van een jonge vrouw die na de geboorte van haar eerste zoon in een postnatale depressie belandt. Ondanks dat ze al jarenlang als verpleegkundige werkzaam is in de psychiatrie heeft ze echter totaal niet door wat er aan
de hand is, tot op het moment dat het bijna te laat is.
Zo’n zes maanden na de geboorte staat ze namelijk op het punt, nadat ze al maanden wordt geteisterd door hele nare gedachten en verschrikkelijke intrusies, om een einde te maken aan haar eigen leven. Op dat moment worden echter haar ogen geopend en begint haar maandenlange reis naar herstel. Een reis die, ondanks dat het allesbehalve gemakkelijk verloopt, mooier eindigt dan ze zelf ooit had durven dromen.