We dromen voor onze kinderen de hemel maar we kunnen hen hoogstens een aarde bieden, onvolkomen, onzeker en wisselvallig. Daarom maken we kinderrechten, verklaren en onderschrijven we die plechtig. We beschermen, verbeteren de wetten en proclameren gelijke konsen.
Toch verblijven zo'n zes- à zevenduizend kinderen in instellingen en in medisch-pedagogische centra. Omdat ze zich in een problematische opvoedingssituatie bevinden, zoals dat heet. Hun rechten blijven papieren rechten, hun kansen in deze veeleisende maatschappij blijven heel beperkt.
Mensen getuigen: kinderen, ouders, grootouders, pleegouders, een steungezin, buren, hulpverleners...
over kinderen van vlees en bloed over wettelijke bepalingen en de werking van justitie over conflicten en 'oplossingen' over goede bedoelingen over nieuwe evoluties over macht en onmacht over verdriet en onbegrip.Rosette D'Hauwe (Wetteren 1943) is moraalfilosofe en docente. Zij is bestuurslid van BALANS vzw, de vereniging die de belangen verdedigt van kinderen (en anderen) die in canroking komen met Bijzondere Jeugdzorg.