Oase 76 context specificity
Uiterlijk 6 december in huis
‘Vathorst — een wereld van verschil!’ is op grote stapels makelaarsbrochures te lezen. De titel slaat op een oneindig uitgestrekt lijkende nieuwbouw wijk naast een middelgrote stad in Nederland. Van het grote aantal architecten, ontwikkelaars en bouwers dat koortsachtig bezig is de wijk binnen enkele jaren uit de grond te stampen, wil iedereen zich graag van de ander onderscheiden. Er ontstaat een splinternieuwe woonstad met een bonte lappendeken van duizenden tuintjes en laagbouwhuizen, vrijstaand of in rijtjes met daken van riet, pannen, metaal, gras, of beton. Met fietspaadjes, busstroken, carports, supermarkten, een paar laatste, als museumstukjes gekoesterde appelbomen, en tegen de snelweg aan strak stalen loodsen vol goederen en bedrijvigheid die met gigantische billboards blauwgele huiselijkheid propageren. Ergens moet hier, ingebed tussen ‘moderne’ en ‘jaren dertig’-villaatjes, een robuust-pragmatisch scholencluster en een opnieuw geconstrueerd agrarisch verleden, een cultuurhuis komen dat alleen maar hier kan staan. Dat is de zorg, of het verlangen. Alleen de naam van het project is bekend en hij beschrijft alleen een interieur: De Kamers. Maar hoe kan deze ‘wereld van verschil’ houvast bieden aan diegene dic hier wil bouwen en wonen? Wat betekent het toverwoord ‘verschil’ voor zo’n nieuwe stad? Wat betekent context hier?
In het najaar van 2006 werd aan de architectuurfaculteit van de kunstacademie in Kopenhagen een conferentie georganiseerd met de even cryptische als veelbelovende titel “The complexity of the ordinary — context as a key for architectural strategies’. De inhoudsomschrijving had een haast manifestachtige toon. De organisatoren van de conferentie, Deense architecten en acade…mici onder leiding van Peter Thule, maakten zich ì ernstige zorgen om het karakter van de architectuur in hun stad. Ze zou geen specifiek Deense of Kopenhagense kenmerken meer dragen: ‘Let’s | consider the construction that has been underway a on the shoreline of Copenhagen’s harbor area. In all too many instances, it appears that the formal idiom has been chosen rather arbitrarily. It often appears that the buildings could just as well be situated someplace else; it seems that they could be built, well, anywhere!’
Met de bezorgdheid over hun eigen stad formuleerden ze hun bezorgdheid over een algemene ontwikkeling die niet alleen in Denemarken, maar overal in de wereld haast onstuitbaar haar intrede doet: een manier van bouwen die weinig van doen heeft met het hier en nu, een architectuur die haar concepten, beelden en karakter niet ontleent aan een specifieke plaats en een specifieke tijd maar, in het beste geval, aan een vakintern, internationaal en daarmee weinig specifiek referentiekader. Een oplossing zag Peter Thule C.S. in een herwaardering en een herinterpretatie van het begrip context. Volgens hen kan het begrip ook (of juist!) vandaag de dag voor architecten nog een belangrijke ‘sleutel’ zijn die de weg wijst uit de huidige aporie.
Het begrip context speelde decennialang een centrale rol in het naoorlogse architectuurdebat, vooral als het ging om een kritiek op de moderne architectuur. Als begrip veranderde het meerdere keren van betekenis, en de discussies erover werden fel gevoerd. Voor de één was het betrekken van ‘context’ in de architectuur een synoniem voor continuiteit, voor historiserende stedelijkheid, voor ‘genius loc’, voor bepaalde stijlkenmerken of typologieën. Voor de ander betekende context een veel ruimere, veel minder manifeste intellectuele en culturele conditie?
Vandaag de dag lijkt de eerstgenoemde interpretatie ervan de boventoon te voeren en lijkt een voor architecten beachtenswaardige ‘context’ voorbehouden te zijn aan situaties met een uitgesproken karakter of topografie, Als vanzelfsprekend hechten we waarde aan de ‘context? in historische steden met hun kroonlijsten, vakwerkof baksteendetails, steegjes en grachten, en respecteren de context in stoere havengebieden, tussen boerderijen en schuren, in alpendorpen of tussen strandhutjes. Maar wat betekent ‘context’ op al die andere plekken? In de verstrooide Vlaamse dorpscentra, het vertwijfeld radicaal vernieuwde centrum in Liverpool of in een Nederlandse nieuwbouwwijk, alle plekken die onder de gemeenschappelijke noemer ‘tussenfiguren’ in dit nummer worden beschreven? Wat betekent context hier en nu? ‘Context can be understood not only in the restricted sense of “the physical surroundings”, but also in a much broader way: as a complex of cultural, intellectual and programmatic relations, which can be influenced and elucidated by the architect him/herself’’ vervolgde de inleidingstekst van de conferentie.
- 1 Bekijk alle specificaties
Taal: en
Bindwijze: Paperback
Oorspronkelijke releasedatum: 09 september 2008
Aantal pagina's: 147
Kaarten inbegrepen: Nee
Illustraties: Met illustraties
Hoofdauteur: M. Stuhlmacher
Hoofdredacteur: Mechtild Stuhlmacher
Tweede Redacteur: Mark Pimlott
Co Redacteur: Dirk van der Heuvel
Hoofduitgeverij: Nai010 Uitgevers/Publishers
Co Uitgever(s): Publishers
AI-gegenereerd: Nee
Dyslexievriendelijk: Nee
Editie: 1
Extra groot lettertype: Nee
Product breedte: 170 mm
Product hoogte: 15 mm
Product lengte: 240 mm
Studieboek: Nee
Verpakking breedte: 170 mm
Verpakking hoogte: 240 mm
Verpakking lengte: 240 mm
Verpakkingsgewicht: 385 g
eWaste: Nee
EAN: 9789056626600