Stapvoets naar de liefde - dat in 1995 genomineerd werd voor de Prix Goncourt - vormt een diptiek met het eerder verschenen Wat de nacht de dag vertelt, het eerste deel van zijn 'autofictie': het schitterend geschreven verslag van zijn jeugd in Argentiniƫ. De dan vijfentwintig jaar oude Bianciotti neemt in 1955 de stoomboot naar Napels, alleen, zonder geld, maar vol idealen en dromen over film en theater. Bianciotti beschrijft een tocht vol honger en ontberingen die via Napels, Rome en Madrid naar Parijs leidt, waar hij zijn eindbestemming vindt - het schrijverschap - en schetst tevens op liefdevolle wijze de portretten van vrienden en vriendinnen, waaronder de schilder 'le Greco' en de schilderes 'Domenica'.
'Met Stapvoets naar de liefde biedt de fantastische Hector Bianciotti ons een kleurrijke en kosmopolitische roman, een van de hoogtepunten van dit jaar... Wij zijn verheugd en trots aan uw zijde te staan, Hector' Jean-FranoƧois Josselin, Le Nouvel Observateur
'Het extreme raffinement van Bianciotti, zijn ongekunstelde natuurlijke gevoel voor kunst en schoonheid openen met iedere stap op zijn reis in hem verlichte plekken van geluk' Claude Roy, Le Monde