Tip Marugg, de in mei van dit jaar overleden schrijver en dichter, heeft een klein maar uiterst fijnzinnig oeuvre nagelaten. Zijn romanpersonages zijn eenlingen die worstelen met hun plaats in de wereld. In een nauwkeurige, poëtische stijl schreef Marugg over de ambivalente houding ten opzichte van zijn geboorteland Curaçao. Zijn laatste roman De morgen loeit weer aan vertelt het verhaal van een oudere man die leeft als een kluizenaar buiten de stad. In het gezelschap van vier honden, een grote drankvoorraad en een pistool op zijn nachtkastje overpeinst hij tijdens een lange nacht zijn leven, tot de ochtend weer aanbreekt: ‘Buiten hoor ik het gekraai van hanen. De morgen loeit weer aan en is niet te vertrouwen.’