Elke keer als Captain Antonin Eyssette iets vroeg, deden de stewardessen er alles aan om hem tevreden te stellen. Allen vielen ze voor de charmes van zijn persoonlijkheid, zijn verleidelijke lichaamsbouw en zijn perfecte gebit. Elke keer als Captain Antonin Eyssette iets vroeg, deden de stewardessen er alles aan om hem tevreden te stellen. Allen vielen ze voor de charmes van zijn persoonlijkheid, zijn verleidelijke lichaamsbouw en zijn perfecte gebit. Hij kon twee langeafstandsvluchten maken zonder pauze en toch zo fris als een madeliefje. De enige zorg was dat er, vanuit zijn onderste ledematen, een sterke geur van camembert uitging. Het stoorde hem helemaal niet. Sterker nog, toen hij de automatische piloot inschakelde, deed hij graag zijn schoenen uit, zette zijn voeten aan de besturing en wiebelde met plezier met zijn tenen en zei: Dit is het leven! Ondertussen was zijn copiloot, die een drang om te kotsen onderdrukte, zijn kleine ziektetasje aan het klaarmaken, dat hij uit ervaring altijd in de buurt hield.