Kneveltrens: De kneveltrens is een bit waarvan de zijstukken 2 staafjes hebben. Door deze vorm word meer druk verkregen op de wangen van het paard. (nog meer dan bij een D-trens). Hierdoor is het paard makkelijker wendbaar en kan het bit niet zo makkelijk door de mond getrokken worden. Dit maakt de kneveltrens een fijn bit om jonge paarden op te leren. Let wel op: Dit is een iets scherper bit dan een water-, D-, of bustrens. Een kneveltrens ligt stabiel en rustig in de mond. Om een kneveltrens nog effectiever te maken kunnen 2 riempjes aan weerszijde van het bit aan het hoofdstel bevestigd worden, waar de uiteinde van de bovenste knevel door heen kan schuiven. Deze riempjes zorgen ervoor dat de knevels niet vast komen te zitten ander de neusriem van het paard en ook wordt door de riempjes een iets grotere hefboomwerking verkregen dan wanneer deze niet gebruikt worden. Enkel gebroken: Door het breekpunt van het enkel gebroken mondstuk zal de tong meer vrij liggen dan bij een dubbel gebroken mondstuk of stang. Een enkel gebroken mondstuk werkt voornamelijk in op de lagen en de zijkanten van de tong. Rubber/ flexi Een rubber bit kan flexibel zijn, maar kan ook een harde kern bevatten. De flexibele variant bevat meestal een staaldraad in de kern, zodat het bit niet kan breken. De flexibele variant is wel zachter. Zwart rubber heeft als nadeel dat als een paard een droge mond heeft, het bit warm wordt door wrijving en daardoor kan branden op de tong. Als het paard voldoende speeksel produceert is dit bit een zachte uitvoering van een metalen bit. De flexi variant is gladder en heeft dit probleem niet.