De grootste kracht van A Certain Ratio is altijd hun onvoorspelbaarheid geweest. Ze hebben altijd de grenzen van stijl en genre genegeerd, hun oog gericht op constante vooruitgang. Het is een ethos dat ruimdenkend is boven alles, en dat heeft hen alles zien nemen van experimentele elektronica tot vintage funk, gefilterd door hun eigen Mancuniaanse lens. En hun laatste studioalbum '1982' is niet anders in zijn onvoorspelbare multidimensionale aard. Het schiet alle kanten op, of het nu gaat om verschroeiende Afrobeat, geestversmeltende jazz breakdowns of stemmige elektronische experimenten, allemaal met pop hooks en onweerstaanbare dansritmes. Het mag dan wel '1982' heten, maar het is geen nostalgietrip, maar een onverschrokken confrontatie met de toekomst die met volle vaart tegemoet wordt getreden. Het album volgt op ACR Loco en EP:ACR in wat de meest creatieve periode van de band blijkt te zijn, onmiskenbaar ACR en onmiskenbaar zoals niets anders.