Hier is Maria Callas op haar best in deze opname uit 1953, ook met Di Stefano en Gobbi in uitstekende vorm en een met meer élan en idiomatisch gevoel dirigerende de Sabata dan de versie met George Prêtre uit 1964. Callas zet een hoofdrol neer waarin heftigheid en teerheid prachtig zijn vermengd. "Vissi d'arte" mag dan één van de hoogtepunten zijn, de subtiele detailtekening van alles daar omheen maakt diepe indruk en garandeert een blijvende waarde.