In fotografie en cinematografie verwijst een groothoeklens naar een lens waarvan de brandpuntsafstand aanzienlijk kleiner is dan de brandpuntsafstand van een normale lens voor een bepaald filmvlak. Met dit type lens kan meer van de scène in de foto worden opgenomen, wat handig is bij architectuur-, interieur- en landschapsfotografie, waarbij de fotograaf mogelijk niet verder van de scène kan bewegen om deze te fotograferen.
Een ander gebruik is waar de fotograaf het verschil in grootte of afstand tussen objecten op de voorgrond en de achtergrond wil benadrukken; objecten in de buurt lijken erg groot en objecten op een gemiddelde afstand lijken klein en ver weg.
Deze overdrijving van relatieve grootte kan worden gebruikt om objecten op de voorgrond prominenter en opvallender te maken, terwijl uitgebreide achtergronden worden vastgelegd. [1]