Anselm Grün zoekt spirituele wijsheid niet per se in hoge idealen of in mystieke extase. In 'Benedictijnse wijsheid voor het ware leven' geeft hij een nuchtere kijk op een spiritualiteit die voor ons allen bereikbaar is. Het meest spiritueel is het leven wanneer het niet loopt, wanneer we ogenschijnlijk aan de grond zitten. Juist dan stellen wij ons open voor een houding van deemoed en kunnen we verlichting ervaren.
Voor de seculiere mens is spiritualiteit niet alleen bereikbaar via oosterse tradities: ook de christelijke, benedictijnse traditie blijkt heel bruikbaar.