Combattimento bach restored four concertos and a partita cd

Rubriek: Audio Visual/Photography - Muziek

Prijs: 23.61 Nu voor: € 20.99

Rating: 0/5

☆

☆

☆

☆

☆

Verzending:
2 - 3 weken

Uit een anekdote uit het begin van de 19e eeuw weten we dat Johann Sebastian Bach zijn twee concerti voor drie klavecimbels en strijkers (BWV 1063-64) schreef met het uitdrukkelijke doel om ze met zijn twee oudste zonen Wilhelm Friedemann en Carl Philipp Emanuel te spelen. Naar alle waarschijnlijkheid ontstonden deze stukken in het begin van de jaren 1730, toen beide briljante jongelingen nog thuis waren, mogelijk met het oog op de introductie van zijn zonen via deze concerti in het Leipziger Collegium Musicum, waarvan vader Bach in 1729 de leiding op zich had genomen. Dit paar driedubbele concerti zijn ongetwijfeld bewerkingen van verloren gegane originelen met solomelodie-instrumenten. Maar in tegenstelling tot de concerti voor één klavecimbel (en twee van de concerti voor twee klavecimbels) zijn er geen autografe bronnen van bekend. Ze bestaan alleen in kopieën, waarvan de vroegste van Bachs leerling Johann Friedrich Agricola zijn, die ze respectievelijk rond 1740 (Concerto in C groot BWV 1064) en na 1750 (Concerto in D klein BWV 1063) maakte.

Het gebruik van maar liefst drie klavecimbelsolo's is op zichzelf een origineel idee, maar heeft dus eerder een pedagogische dan een puur muzikale achtergrond. Op muzikale gronden beoordeeld is de esthetiek van deze twee concerti in feite enigszins problematisch, iets wat steeds duidelijker wordt wanneer ze worden vergeleken met het Concert voor vier klavecimbels (BWV 1065), dat waarschijnlijk in dezelfde periode en onder vergelijkbare omstandigheden ontstond. In tegenstelling tot die voor drie klavecimbels is deze bewerking gebaseerd op een niet-Bachs origineel, namelijk een concerto voor vier violen van Antonio Vivaldi. In het originele werk slaagt Vivaldi erin om, ondanks de vier solerende violen, zijn typische transparante, open textuur te behouden die zich vrij goed vertaalt in Bachs transcriptie voor vier klavecimbels. De concerti voor drie klavecimbels, die ongetwijfeld gebaseerd zijn op vroegere werken van Bach zelf, zijn echter van nature veel contrapuntischer en strakker geweven, wat resulteert in versies die gewoonweg te ondoorzichtig zijn om volledig succesvol te zijn als uitvoeringsstukken. Je wordt geconfronteerd met een inflatie van zowel klavecimbelklank als muzikale textuur. Er zijn gewoon te veel noten wanneer niet minder dan zes handen op drie klavecimbels samen met een complete strijkerssectie van partijen zijn voorzien. Vanuit dit perspectief lijkt het legitiem om via reconstructie op zoek te gaan naar de verloren originelen. Echter, het ontbreken van een autograaf werkpartituur, die in de regel veel aanwijzingen geeft naar de originelen (zoals het geval is bij de concerti voor één klavecimbel), betekent dat er een grote mate van speculatie in het spel is.

• Bekijk alle specificaties