Het is grotendeels te danken aan Astor Piazzolla dat de bandoneon onlosmakelijk verbonden is geraakt met de lome, sensuele kunst van de tango. Zijn vernieuwing van de tradities - de zogenaamde Nuevo tango - wordt geïllustreerd door Aconcagua, een concerto voor bandoneon, strijkorkest en pauken met levendige verbeelding en snelle stemmingswisselingen dat de milonga belichaamt, het geïmproviseerde lied van de Argentijn. De zes begeleidende stukken behoren tot Piazzolla's beroemdste en meest tot de verbeelding sprekende - werken van aangrijpende melodie, diepe melancholie en complexe, verheffende schoonheid.