Voor het nieuwe album Waiting For Something To Happen heeft Veronica Falls het moeilijke tweede album syndroom moeiteloos van zich af heeft geworpen. Veronica Falls heeft een werk gecreƫerd dat nog gepolijster, meeslepender en beklijvender is dan haar voorganger uit 2011 en waarmee ze haar status als een van de meest onvoorspelbare en waardevolle bands uit Engeland van dit moment bevestigd. Samen met Rory Attwell (Male Bonding, The Vaccines) heeft Veronica Falls een brutale en zelfverzekerde stap voorwaarts gezet. De thematische referenties naar spookachtige romances en zelfdoding hebben plaatsgemaakt voor onderwerpen die te maken hebben met opgroeien en volwassen worden. Zoals in de dromerige leadtrack Teenage over het achterlaten van je veilige thuishaven en in Shooting Star over het zoeken naar de juiste richting. Veronica Falls heeft de essentie van het bestaan teruggebracht tot een collectie pure en perfect gesmede indiepopliedjes. Gebracht in dezelfde atmosfeer als het debuut, maar ditmaal voortkomend uit een veel rijkere, emotionelere bron. Met Waiting For Something To Happen is Veronica Falls uitgegroeid tot een uitgebalanceerde en zelfverzekerde entiteit. De melodieƫn zijn stoutmoediger en de nummers als geheel grootser en krachtiger. Het is een album met heerlijke indiepopliedjes als Buried Alive en Everybody's Changing, maar het is ook een plaat waarop Veronica Falls haar kwetsbare kant toont getuige tedere liefdesliedjes als Broken Toy en het simplistische Daniel.